در میدانی یخ زده، در افکارم دیوانه ای رقصان طلب آزادی می کند:)
هوشنگ ابتهاج:
آدم ها تا حد مرگ از خود خسته ات می کنند، ترکت نمی کنند! اما مجبورت می کنند که ترکشان کنی، آنگاه تو می شوی بنده ی سر تا پا خطاکار...
طرز تهیه ی بچه ی مضطرب:
مادری که مدام تذکر میده!
پدری که همیشه نصیحت میکنه!
محیطی که همیشه مقایسه و سرکوب میکنه :)
ابر می‌بینی مردم را؟
برای قطره به قطره ی اشک هایت پایکوبی می کنند:)
_ فاطمه رشیدی
ما از آنان که به ما تکیه کرده بودند بی پناه تر بودیم:)...
حقیقت اینه که من حتی نمیتونم حدس بزنم آخرین خنده واقعیم چه زمانی بوده... و حالا امروز هیچ جوره نمیتونم تشخیص بدم که خنده فیک چیه و واقعی چیه... حتی جنس خنده های دلقک گونه خودمم نمیتونم تشخیص بدم... ولی خب... مطمئنم هیچ کدوم نیست! وقتی پشت خنده‌ت بغض و دل گرفتگی باشه میشه خنده غم:) حالا فیک و واقعیش به جهنم...
در سرم جنگ های بسیاری‌ست که تنها کُشته ی آن منم:)
اینکه سر نمره های هر امتحان میرم پایین و 10 20 بار مشت میکوبم به دیوار طوری که دیوار کامل به داخل فرو میره و از دستمم دیگه خون هم نمیاد و فقط از درونه که داره نابود میشه و کبود میشه میتونه خیلی قشنگ باشه... ولی خب دیوونگی محضه!!
دیگه حتی گریه کردنم جواب نیست... حالم خیلی بدتر از اون چیزیه که بخوام گریه کنم:) ترجیح میدم بشینم درسامو بخونم!