مَرگ

کاش می شد آدمی گاهی، فقط گاهی به اندازه نیاز بمیرد... بعد بلند شود و خاک هایش را بتکاند! اگر دلش خواست برگردد به زندگی، دلش نخوایت بخوابد تا ابد... :)
_ خسرو شکیبایی
کاش می شد آدمی گاهی، فقط گاهی به اندازه نیاز بمیرد... بعد بلند شود و خاک هایش را بتکاند! اگر دلش خواست برگردد به زندگی، دلش نخوایت بخوابد تا ابد... :)
_ خسرو شکیبایی
وقتی سه ساعت یک سره گریه کردی ولی تهش بغض همچنان داره عین تیغه گلوتو میبره...
دلم تنگ است از این دنیا...
چرایش را نمی دانم!
من این شعر غم افزا را
شبی صدبار می خوانم!
چه می خواهم از این دنیا؟
از این دنیای افسونگر...
قسم بر پاکی دریا:)...
جوابش را نمی دانم!
بهار زندگانی را چندین بار بوییدم.
کنون با غصه می گویم:
خداوندا پشیمانم!
دلم تنگ است از این دنیا:)
ولی دیوار زیرزمین مدرسه>>>>>
دستام>>>>>>>>>>>>>
:)
بی سابقه ست واقعا
کآشکی رو طآقچهی دلت
آینه و شمعدون می شدم
تو دشت ابری چشمآت
یه قطره بآرون می شدم
کآشکی می شد یه دشت گل
برآت لآلآیی بخونم
یه آسمون نرگس و یآس
تو بآغ دستات بشونم
R:)